Την είδες; Φως νωπό την τραγουδούσε πέρα
καθώς εδιάβαινε αγκαλιά με τον αγέρα.

Ο τόπος νύσταξε γλυκά στην αντηλιά της
κι ένα μικρό βιολί χορεύει στα μαλλιά της.

Εκεί που σβήνει ο αχός, την ήπιανε οι ακτίνες
και φέξαν τα νερά του ονείρου. Δεν την είδες;

Γοργή σαν τη χαρά, κι όμως την είδε η πλάση.
Κλείσε τα μάτια σου, να σου χαμογελάσει.