Από κει που μας δίναν τη σκιά τους τα φύλλα
όπως κάθε εποχή, νάτα πάλι ένα στρώμα
σε μια μίμηση στρώματος καστανού που `χει σπάσει
και σαν πέτσινο γάντι ταιριάζει στο χώμα.

Πριν τα φύλλα και πάλι τρυφερά ξεμυτίσουν
και προβάλουν στα δέντρα για να γίνουν μεγάλα
είναι ανάγκη να πέσουν κι άλλα φύτρα ν’ ανέβουν
είναι ανάγκη να λιώσουν για ν’ ανέβουνε τ’ άλλα.

Πρέπει πρώτα λουλούδια στην κοπριά τους να βγούνε
και χορούς εκεί πάνω να στήσουν – αχ όπως
κι αν τα πράματα γίνονται σε κόσμους άλλους
στον δικό μας τον κόσμον αυτός είναι ο τρόπος.