Κέρινα θραύσματα.
Κομμάτια πηχτής σήψης.
Αποδοκιμάζουν την Ύπαρξη
κι ό,τι κι αν καίει μαζί της.
Πάλαι ποτέ φλόγες.
Παραμένουν πιασμένα απ’ την ύλη,
γαντζωμένα σφιχτά
στο ύστερό τους τέλος.

Τα μάτια Του ανοίγονται
τόσο Μακρινά
τόσο Μεγάλα και Κενά
όσο το Διάστημα.