Ήταν η πρώτη μέρα μετά το προπατορικό αμάρτημα. Εγώ κι η
Μαρία μόλις είχαμε βγει απ’ το παλιό ξενοδοχείο, όπου ίσως η γυναίκα
να είχε συλλάβει. Προχωρήσαμε σιωπηλοί. «Μαρία, πώς θα
σωθούμε;» ρώτησα. Βασίλευε ο ήλιος. Στην είσοδο της πόλης καθόταν
ένας ρακένδυτος άνθρωπος με δυο βρωμικα ζάρια στο χέρι.
«Παίζουμε;» μου λέει.

Στο βάθος ο Θεός φαινόταν πολύ μονάχος.