Έστελ’ ο Καίσαρας φιρμάνι στον Τετράρχη
την αταξία της σφεντόνας να πατάξει
κι ένα κουρμπάνι να του σφάξει σαν θυσία
για ούριο ρου των πετρελαίων του στη γη.

Και, ζηλωτής της εντολής που επιτάσσει
να θυσιάζει μαζικά στη Νέα Τάξη
Για την τιμή του πετρελαίου την αγία
Σφάζει ο Σαρόν ένα λαό σαν το τραγί.

Δε φτάνει ελάφι στην Τζενίν, να γίνει θάμα,
- σαν της Αυλίδας- η φωνή, μόνη δε φτάνει
την Ιφιγένεια να γλιτώσει απ’ τους μπαλτάδες
σε μια πατρίδα που λιανίζουν οι ληστές.

Φέτος το Πάσχα θα γλεντήσουν όλοι αντάμα,
Πραιτοριανοί, Ευρωστρατοί, Αμερικάνοι...
(Οι σιωνιστές και οι χριστιανοί πετρελαιάδες
ήδη σουβλίζουν Φενταγίν στις ψησταριές).