Αγόρασα από τη Λαϊκή
γλαστρούλα με πανέμορφο λουλούδι.

Την έβαλα στο μπαλκόνι και τη θαύμαζα.
Την πότιζα ανελλιπώς.
Είχε λαμπρύνει τη ζωή μου.

Αλλά, καθώς περνούσε ο καιρός,
δεν πρόσεξα πόσο ασφυκτιούσε
μες στη γλαστρούλα το λουλούδι.

Έως που τελικά μαράθηκε.

Α να μη βαριόμουνα
να το μεταφυτέψω
σε πιο μεγάλη γλάστρα...