|
Στίχοι: Ξένια Γιαννάκη
Μουσική: Αμελοποίητα
Λυσιτελείς πόθοι ανεβαίνουν ως τα μάτια μου
ή μάλλον λυσιτελείς οργές
που σαν τα πουλιά του χιονιού
στολίζουν με χρυσάνθεμα τις φωλιές τους.
Δεν έχω τραγούδια
ούτε φωνή
κι ο κόσμος δεν έχει παράθυρα
ούτε και μαύρα παραθύρια για τις φώκιες.
Ίσως ξανάρθω μια μέρα
για τη γιορτή των λουλουδιών
και σου φέρνω βατόμουρα
απ'την όχθη των δακρύων μου.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 366 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|