Έγραφε κάτι ποιηματάκια εκειδά
γι΄αντίσταση, δημοκρατία και λοιπά
και δεν παρέλειπε με ζέση να τα προωθεί
σε έντυπα και σε υπουργεία.

Μάλιστα όταν πήραν την κυβέρνηση
βάλαν και δυο ποιήματά του στα σχολεία
και τότε να έβλεπες ανάλυση με το καντάρι
σε βοηθήματα και φροντιστιριακά εγχειρίδια.

Ένας απ’ τους ευφάνταστους αναλυτές
Έγραφε: «ύφος γλαφυρό
που ισορροπεί επικίνδυνα
Ανάμεσα στο έπος και το λυρισμό»
Κι αποστήθιζαν για τις πανελλήνιες οι μαθητές.

Ώσπου ο υπουργός αφαίρεσε την ποίηση
απ’ τα εξεταζόμενα για τ’ ΑΕΙ μαθήματα.
Πάνε οι γλαφυρότητες και τα έπη
παν και τα βαθυστόχαστα νοήματα

κι έμεινε μονάχα η ανάμνηση
-αν έμεινε κι αυτή-
αυτού που πράγματι ήταν:
Μια νούλα.