Μας χωρίζει ο παράς
κι είμαι μόνος φουκαράς.

Καταραμένα τα λεφτά
αίσθημα δε γνωρίζουν,
Η φτώχεια μας, μας ένωσε
τα πλούτη μας χωρίζουν.

Δεν υπάρχει ευτυχία,
στην κακούργα κοινωνία.

Μας κρεμάνε και τους δυο,
δυο καρδούλες ρημαδιό.

Είναι βαρύς ο χωρισμός
και ο πόνος μου μεγάλος,
Τόσο καιρό υπόφερα
για να σε πάρει άλλος.

Δεν υπάρχει ευτυχία,
στην κακούργα κοινωνία.

Ευτυχία στα κλεφτά,
θα ζητάς με τα λεφτά.

Στο κομπολόι της ζωής
φαρμάκι κάθε χάντρα,
γιατί εμένα θα αγαπάς
κι άλλον θα χεις άντρα.

Δεν υπάρχει ευτυχία,
στην κακούργα κοινωνία.