‘'Θα ` θελα να ήμουν

με τα φτερά μου ανοιχτά''



Ένα πουλάκι τόσο δα ελεύθερο σφυρίζει

ανέμελο χωρίς καημούς κουνάει τα φτερά

αόρατο σαν προσευχή δοξάζει τη χαρά.

Πουλάκι μην τρομάζεις! Δεν είμαι κυνηγός.

Της μοναξιάς τα βέλη μου τρυπάμε μόνο εμένα

αν θέλεις έλα εδώ σιμά και χάζεψε το δέρμα.

Πουλάκι μη φοβάσαι! Με σένα που πετάς

τι έχω να χωρίσω; Εγώ είμαι σαν εσάς.

Τα όρνεα που μπουσουλούν φοβάμαι μη ξυπνήσω!