Τὰ χείλη της

σὲ λόγια ἐρωτικὰ μὲ παρασύρουν πάντοτε

καθὼς καὶ τὰ μαλλιά της

τὰ πολλὰ κι ἀμάζευτα.

Μόνο τὰ χέρια της,

ἔτσι δεμένα ποὺ σωπαίνουνε στὸ στῆθος της,

μὲ συγκρατοῦν

καὶ μὲ ἐπαναφέρουν.