Τώρα πια τα βράδια δεν περνάνε
Έχω να σε δω πολύ καιρό
Με πονάει πολύ που σε θυμάμαι
Όλο προσπερνώ
Κι όλο είσαι εδώ

Τέλειωσε
Αυτή η αγάπη τέλειωσε
Αφήσαμε και έσβησε
Σαν ήλιος που αθόρυβα κι αργά βραδιάζει

Τέλειωσε
Κι εκεί που λέω τέλειωσε
Και κάθε δάκρυ στέγνωσε
Επάνω στην καρδιά μου, κάπου κάπου στάζει

Μια σταγόνα μοναξιάς
Σε χρώμα συννεφιάς
Που γίνεται βοριάς
Και δυναμώνει...

Μια σταγόνα μοναξιάς
Στο κέντρο της καρδιάς
Σαν άκρη μαχαιριάς
Και με σκοτώνει...

Τώρα προσπαθώ να μη λυπάμαι
Ότι έγινε, έγινε απλά
Έρχονται όμως ώρες που φοβάμαι
Τόση μοναξιά
Τόση παγωνιά