Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132234 Τραγούδια, 269888 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Τα χειρόγραφα του φθινοπώρου      
 
Στίχοι:  
Μαριγώ Αλεξοπούλου
Μουσική:  
Αμελοποίητα


Όπως απλώνεται η Καλαμάτα
σου δείχνω το πιο λαμπερό μονοπάτι.
Στο μεταξύ ο πατέρας με περιμένει
ήσυχος και σκεπτικός
για να με παρηγορήσει.
"Δεν ήρθε ο επισκέπτης, μου λέει,
αλλά εσύ πάντα να θυμάσαι
την ξύλινη σκάλα που σ’ ανέβαζα παιδί
και το διάτρητο φως του φθινοπώρου".

Μαζεύω τα πράγματά μου βιαστικά.
Πιέζομαι εδώ μέσα.
Οι τοίχοι έχουν μνήμη.
Η σιωπή είναι ηλεκτρισμένη.

Την ώρα που φεύγω
θέλω να σε φιλήσω.
Σταμάτα να κλαις.
Δεν μπορεί κάθε φορά που ονειρεύεσαι
να σου κλέβουν το παρτέρι,
να σου στερούν τη χαρά του γυρισμού.

Εντάξει, λες μέσα σου,
στο κάτω κάτω δε χρωστάω τίποτε σε κανέναν.
Στο μόνο που χρειάζεται ν’ απολογηθώ
είναι στη μνήμη
και στην κυρία Πολυδούρη
καθώς ξεφύλλιζε τα χειρόγραφα του φθινοπώρου.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Δημοφιλία: -
      Αναγνώσεις: 452
      Σχόλια: 0
      Αφιερώσεις: 0
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Αφιέρωσέ το κάπου
Νέα μετάφραση
Εκτυπώσιμη μορφή
Αποστολή με email
Διόρθωση-Συμπλήρωση
 
   
 
   cactus @ 10-01-2018


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο