ραβάω τις κουρτίνες
Το σκοτάδι έξω πάλι στο παράθυρο
Επιμένει

Σπρώχνω τις πόρτες
Δεν ανοίγουν
Κλειδωμένες
ή κάποιος βάζει πλάτη από πίσω;

Η σκάλα απότομη
Την ανεβαίνω
Ένας ουρανός γεμάτος γαλαξίες
πάνω μου
Ένας θόλος σκούρος πάντα
βαθύς και δίχως όρια
Την κατεβαίνω
Μια άβυσσος απειλητική
κάτω μου

Τι ωφελεί να περπατάς τόσο καιρό;
Το τέρμα είναι αδιέξοδο

Υπάρχει τέρμα με διέξοδο;