Τώρα η βραδιά, γλυκιά που φτάνει,
θα μου γλυκάνει και την καρδιά.

Τ’ αστέρια εκεί θα δω,
θα νιώσω οι άνθρωποι πόσο είναι κακοί.

Κλαίοντας θα πω:
«Άστρα μου, αστράκια
τ’ άλλα παιδάκια θα τ’ αγαπώ.
Ας με χτυπούν πάντα κι ακόμα.
Θα `μαι το χώμα που το πατούν.
Άστρα, καθώς άστρα και κρίνο,
έτσι θα γίνω τώρα καλός»