Σου ζήτησα ένα φιλί
δεν μου ‘δωσες, πεθαίνω.
Μα κάθε σου που θα φιλάς
στο στόμα σου θα μένω.

Την πόρτα χτύπησα ξανά
δεν μ’ άνοιξες, πεθαίνω.
Μα κάθε σου που θα περνάς
στο δρόμο σου θα βγαίνω.

Κόκκινα, κόκκινα, κόκκινα μου χείλια
έλα, έλα και με τρώει η ζήλεια.
Αχ, ματόφρυδα γιοφύρια
του ουρανού μου παραθύρια
δε μου κάνεις, δε μου κάνεις τα χατίρια.

Σου ζήτησα λίγο νερό
δε μου ‘δωσες, πεθαίνω.
Μα κάθε σου που θα διψάς
μες στο γυαλί θα μπαίνω.

Σου ‘στειλα λόγια στο χαρτί
τα πέταξες, πεθαίνω.
Στο κάθε σου που θα μιλάς
μαζί σου θ’ ανασαίνω.

Κόκκινα, κόκκινα, κόκκινα μου χείλια
έλα, έλα και με τρώει η ζήλεια.
Αχ, ματόφρυδα γιοφύρια
του ουρανού μου παραθύρια
δε μου κάνεις, δε μου κάνεις τα χατίρια.