Δίχως μάνα και πατέρα,
ορφανή από μικρή,
ερμοπούλι τριγυρίζω,
ζω τη μαύρη, τη μαύρη μου ζωή.

Αν πουλάω το κορμί μου
κι αν μοιράζω τα φιλιά,
η καρδιά μου μόνο ξέρει
ποια με δέρνει, με δέρνει συμφορά.

Είναι άδικος ο κόσμος
και ποτέ δεν εννοεί,
τι είν' ορφάνια, τι είναι πόνος,
τι είναι φτώχεια, φτώχεια στη ζωή.