Οι κερασιές θ’ ανθίσουνε και φέτος στην αυλή
και θα γεμίσουνε με άνθη το παρτέρι.
Πικρή* που είναι η άνοιξη σαν είσαι δίχως ταίρι,
πικρή που είναι η ζωή!

Άνοιξε το παράθυρο στην πρωινή γιορτή,
για νάμπουν οι μοσκοβολιές από το περβόλι.
Αχ, κάθε του τριαντάφυλλο και μια πληγή από βόλι,
και μια πληγή από βόλι είναι για σε, ποιητή!**

Πικρή* που είναι η άνοιξη σαν είσαι δίχως ταίρι,
πικρή που είναι η ζωή!

Νύσταξα*** να σε καρτερώ, έρωτα, και να λιώνω,
μπρος στο βιβλίο της ζωής σκυμμένος μια ζωή!
Μα αν ήτανε να ερχόσουνα για ένα έστω πρωί****
χίλια θε να `δινα πρωινά να ζούσα εκείνο μόνο!

Πικρή* που είναι η άνοιξη σαν είσαι δίχως ταίρι,
πικρή που είναι η ζωή!

Σημ.:
Η Βιτάλη τραγουδά:
* Μικρή
** Αχ, κάθε του τριαντάφυλλο και μια πληγή από βόλι,
αχ, κάθε του τριαντάφυλλο είναι και μια πληγή!
*** Γέρασα
**** για ένα πρωί και μόνο