Νύχτα αγάπη μου, στρωσ’ το κρεβάτι μου
όπως μου το στρώνε η μάνα μου παλιά.
Νύχτα αγάπη μου, στρωσ’ το κρεβάτι μου
κι ασ’ το σκοτάδι να με πάρει αγκαλιά.

Κάθε βράδυ δεν κοιμάμαι
και τη μέρα χάνομαι
στήνει ξόβεργα ο πόνος
και πουλάκι πιάνομαι,
πιάνομαι κι όπως πονάω
σαν πουλάκι σπαρταράω.

Νύχτα αγάπη μου, στρωσ’ το κρεβάτι μου
όπως μου το στρώνε η μάνα μου παλιά.
Νύχτα αγάπη μου, στρωσ’ το κρεβάτι μου
κι ασ’ το σκοτάδι να με πάρει αγκαλιά.

Νύχτα βγαίνω στο σεργιάνι
κι όταν ξημερώνομαι
μ’ αγκαλιάζει η στεναχώρια
και ξανανταμώνουμε,
μ’ αγκαλιάζει και πονάω
σαν πουλάκι σπαρταράω.

Νύχτα αγάπη μου, στρωσ’ το κρεβάτι μου
όπως μου το στρώνε η μάνα μου παλιά.
Νύχτα αγάπη μου, στρωσ’ το κρεβάτι μου
κι ασ’ το σκοτάδι να με πάρει αγκαλιά.