Πάντοτε τη φέρνω στο μυαλό
πάντοτε τη σκέφτομαι
τη φωτογραφία της φιλώ
κι απ’ τον κόσμο ντρέπομαι.

Τα μενεξεδιά της μάτια
μου ανάψανε φωτιές
στα δικά της σκαλοπάτια
ξημερώνω τις νυχτιές.

Τα μενεξεδιά της μάτια
μου ανάψανε φωτιές
στα δικά της σκαλοπάτια
εκεί με βρίσκουν τις αυγές.

Όταν μου ξανάρχεται στο νου
λιώνω και πικραίνομαι
σκέφτομαι πως είναι αλλουνού
τώρα και τρελαίνομαι.

Τα μενεξεδιά της μάτια
μου ανάψανε φωτιές
στα δικά της σκαλοπάτια
ξημερώνω τις νυχτιές.

Τα μενεξεδιά της μάτια
μου ανάψανε φωτιές
στα δικά της σκαλοπάτια
εκεί με βρίσκουν τις αυγές.