Ένα τέτοιο παλικάρι, πώς τον ντρόπιασες εσύ
και μια όμορφη αγάπη περιφρόνησες,
την καλή μου την καρδιά τη δολοφόνησες.

Μου 'χεις τάξει βρε κακούργα, πως θα μου 'μενες πιστή
και απατημένο τώρα με παράτησες,
μα να ξέρεις πως και 'σύ στραβά περπάτησες.

Πίνω κι όλο αναστενάζω, σε ζητώ, σε ζητώ να 'ρθεις ξανά
και θα πω ήταν ένα παλιό όνειρο,
σαν θα σ' έχω πια κοντά μου, βρε παμπόνηρο.