Με τον αέρα σου πετώ,
με το κορμί σου στέκω,
με τη ζωή σου περπατώ
και με το φως σου βλέπω.

Δεν κάθομαι δεν περπατώ,
δεν τρώγω δεν κοιμούμαι,
δεν παίρνω μιαν αναπνοή
να μη σε συλλογούμαι.

Είπα σου ξαναλέω σου,
αυτά δεν είναι μάτια,
μόνο σπαθιά και κάνουνε
τον άνθρωπο κομμάτια.