Πήρα τον δρόμο τον παλιό,
που παίρναμε οι δυο μας
παντού σκοτάδι κι ερημία,
και νυχτοπούλια στα κλαδιά,
κλαίνε τον χωρισμό μας

Θυμάμαι που περνούσαμε,
από το μικρό δρομάκι
χαμογελούσε η ζωή,
όταν καθόμαστε μαζί,
στο χαμηλό παγκάκι.

Δεν είναι ο δρόμος τώρα πια,
σαν πριν ευτυχισμένος,
τον καταράστηκε η καρδία
και είναι γεμάτος σκοτεινιά
λες και είναι στοιχειωμένος.

Θυμάμαι που περνούσαμε,
από το μικρό δρομάκι
χαμογελούσε η ζωή,
όταν καθόμαστε μαζί,
στο χαμηλό παγκάκι.