Ήρθες κάποιο καλοκαίρι
και με γέμισες μ’ ελπίδα
κι αναστήθηκε η ψυχή μου
αγαπούλα μόλις σ’ είδα.

Κι έναν άγριο χειμώνα
μέσα στου βοριά τη μπόρα
παίρνοντας κάθε χαρά μου
έφυγες μια μαύρη ώρα.

Έτσι άρχισε η ζωή μας όπως και στο παραμύθι
με μια αγάπη που τα αηδόνια την επλάσαν με λουλούδια.
Έτσι τέλειωσε η ζωή μας και τη σκέπασεν η λύπη
και την πήρανε τα χρόνια που περάσαν σαν τραγούδια.

Ήρθες κι άνθισε η φύση
και λουλούδιασαν τα κλώνια
κι έφερες ξανά στη ζήση
της χαράς τα χελιδόνια.

Έφυγες και με χτυπούνε
άγριες μπόρες, καταιγίδες
στα σκοτάδια της ζωής μου
σβήστηκαν οι ηλιαχτίδες.

Έτσι άρχισε η ζωή μας όπως και στο παραμύθι
με μια αγάπη που τα αηδόνια την επλάσαν με λουλούδια.
Έτσι τέλειωσε η ζωή μας και τη σκέπασεν η λύπη
και την πήρανε τα χρόνια που περάσαν σαν τραγούδια.