Ώρα καλή
χαρά μου τρελή κι αν σ’ έχασα
κάποια φωλιά
γεμάτη φιλιά δεν ξέχασα.

Στην ερημιά
δεν σβήνει καμιά τον πόνο μου
μόνο όσα ζω
στον κόσμο πια τον πεζό.

Όπου κι αν πας
κι αν δε μ’ αγαπάς αγάπη μου,
μόνος εγώ για πάντα θα νοσταλγώ
την άδεια μου φωλιά,
την αγάπη μου την παλιά
που γέμισε χιόνια τα μαύρα μου μαλλιά.

Ώρα καλή, ώρα καλή.