Απάχικο γεννήθηκε κλουβί
και βγήκε κάποια μέρα
το πιο όμορφο στην πιάτσα μας κουκλί
με μαγικό αέρα.

Μάτια με χάρη
μάτια σαλπάρει
σαν σύννεφα κοφτερά.
Λιώνουν μπροστά της
για μια ματιά τους
κάτι όμορφα παιδιά.

Χορεύει με παθητικές ματιές
τον έρωτα σκορπάει
μα σαν χιόνι και με πλάνες γαλιφιές
απ’ όλους ξεγλιστράει.

Μάτια με χάρη
μάτια σαλπάρει
σαν σύννεφα κοφτερά.
Λιώνουν μπροστά της
για μια ματιά τους
κάτι όμορφα παιδιά.