Κάποτε μ' έπαιρνες αργά τηλεφωνούσες
κάποτε σ' είχα στα σκοτάδια συντροφιά
τώρα μονάχη θα βγάζω τα καρφιά
για να νομίζω πως κι εσύ μ' αγαπούσες.

Το παρελθόν διεκδικώ του έρωτα μας
τροπάρια ψέλνω συνεχώς ερωτικά
στον ουρανό μιλάω συνθηματικά
για να γιατρέψει οριστικά τα τραύματα μας.

Στον ουρανό ζητώ για να μεσολαβήσει
κι ένα σημάδι να μου δείξει μυστικό
ότι δεν είμαι κάτι το εφεδρικό
κι ότι μπορεί και μια στιγμή για να με σβήσει.

Θαρρώ πως ζω με τις παλιές μου παραισθήσεις
κι όσα επιφύλαξε για μας το παρελθόν
δεν είχα φαίνεται ποτέ μου το προσόν
να σου προτείνω πως αλλιώς μπορείς να ζήσεις.

Το παρελθόν διεκδικώ του έρωτα μας
τροπάρια ψέλνω συνεχώς ερωτικά
στον ουρανό μιλάω συνθηματικά
για να γιατρέψει οριστικά τα τραύματα μας.

Στον ουρανό ζητώ για να μεσολαβήσει
κι ένα σημάδι να μου δείξει μυστικό
ότι δεν είμαι κάτι το εφεδρικό
κι ότι μπορεί και μια στιγμή για να με σβήσει.