Ταξίδεψα
στις μεγάλες σου θάλασσες
με καράβια που χάλασες
με κομμένα σχοινιά
και γύρισα στης ζωής μου
την γκρίζα αμμουδιά

Ταξίδεψα
στ’ αφρισμένα σου κύματα
με σημάδια σήμαντα
με πυξίδα παλιά
και γύρισα με κλειστά της χαράς τα πανιά

Ήρθε η καρδιά, δίχως αλλαξιά
ένα ρούχο να ζητήσει
από τη μοναξιά
μα όσο αγαπώ
στο πικρό νερό
τα καράβια μου θα στέλνω μέχρι να σε βρω