Κλεισμένη νυχτερίδα
βαθιά μες στην καρδιά,
χτυπάς μέσα στο αίμα,
μου καις τα σωθικά.

Κλεισμένη νυχτερίδα
πονάς από παλιά,
στα σύννεφα με βγάζεις,
με σέρνεις στη βρωμιά.

Τη σάρκα θες να σκίσεις,
να φύγεις μακριά,
μάγισσα μες στο σώμα,
δραπέτης στη θηλιά.