Σαν μια βροχή καλοκαιριάτικη
σαν μια βραδιά αποκριάτικη
αν μια στιγμή πρωταπριλιάτικη
ήμουν εγώ για σένα.

Ύστερα πια ούτε με γνώριζες
κι απ’ τους πολλούς δεν με ξεχώριζες
πιο χαμηλά κι από το τίποτα
ήμουν για σένα.

Και σ’ αγάπησα
τι κρίμα που σ' αγάπησα
και σ’ εσένανε τα όνειρα μου άφησα.

Σαν το πρωί που δεν ξημέρωσε
σαν τη ζωή που με ξεγέλασε
σαν τη χαρά που με προσπέρασε
ήσουν εσύ για μένα.

Και μόνο εγώ για σένα νοιάζομαι
και είμαι εγώ που σε χρειάζομαι
μόνο εγώ θα σε φαντάζομαι
μαζί με μένα.

Και σ’ αγάπησα
τι κρίμα που σ' αγάπησα
και σ’ εσένανε τα όνειρα μου άφησα.