Το βήμα σου ξεμάκρυνες
και χάθηκες στου δρόμου τη γωνιά.
Δεν πίστεψα πως θ’ άφηνες
μονάχη να πονώ στη παγωνιά.

Και περιμένω να φανείς και περιμένω
και τραγουδάω το κουράγιο μου να βρω.
Τρέμει η καρδιά μου σαν καντήλι αναμμένο
και περιμένω να φανείς τόσο καιρό.

Πως γίνεται να ξέχασες
πως χώρια σου η καρδιά μου δεν μπορεί.
Το δρόμο μήπως έχασες
να στείλω περιστέρι να σε βρει.

Και περιμένω να φανείς και περιμένω
και τραγουδάω το κουράγιο μου να βρω.
Τρέμει η καρδιά μου σαν καντήλι αναμμένο
και περιμένω να φανείς τόσο καιρό.