Πες μου γιατί χωρίσαμε
για τόσο άδικες αιτίες
σε μια νυχτιά χαθήκαμε
κι άλλων πληρώνουμε αμαρτίες.

Κάποια μέρα, κάποια ώρα,
κάπου σε τούτη τη ζωή
θε να βρεθούμε, δεν θα μιλήσουμε,
θ’ αγκαλιαστούμε, δεν θα χωρίσουμε
ποτέ, ποτέ, ποτέ.

Κλείνουν τα μάτια μου υγρά
κι η θύμηση μου σταματά
μες στα δικά σου μάτια
στερνά μου μονοπάτια.

Κάποια μέρα, κάποια ώρα,
κάπου σε τούτη τη ζωή
θε να βρεθούμε, δεν θα μιλήσουμε,
θ’ αγκαλιαστούμε, δεν θα χωρίσουμε
ποτέ, ποτέ, ποτέ.