Ονειροπόλος με μια ασπίδα κι ένα δόρυ
καβάλα πάνω στο γερασμένο το άλογο του.
Περνά ποτάμια, άγνωστα μέρη κι άγρια όρη
κι όλοι νομίζουν πως έχει χάσει το λογικό του.

Αχ, Δουλτσινέα όμορφη νέα
για σένα όλα τα μυροβόλα
δέξου τους άθλους μου,
δέξου τα δώρα μου και αν πειστείς
δέξου τον έρωτα μιας μορφής ελεεινής.

Σαν ξημερώσει με εφιάλτες μόνος παλεύει
όλα από κείνον τα περιμένει η ανθρωπότης.
Έχει αγωνία να κάνει πράξη όσα πιστεύει
στον άδειο κόσμο περιπλανάται ένας ιππότης.

Αχ, Δουλτσινέα όμορφη νέα
για σένα όλα τα μυροβόλα
δέξου τους άθλους μου,
δέξου τα δώρα μου και αν πειστείς
δέξου τον έρωτα μιας μορφής ελεεινής.