Κλαδί μυρτιάς κι αμάραντο
θα κόψω να σου φέρω,
γιατί τ' αθάνατο νερό
πού τρέχει δεν το ξέρω.

Και θα 'σαι εσύ η αγάπη μου
και θα 'σαι εσύ ο δυόσμος,
γιατί μέσα στα μπράτσα σου
χαμογελάει ο κόσμος.

Παπούς ο μεγ' Αλέξανδρος
με το μακρύ κοντάρι,
τον Καραγκιόζη θείο του,
νονό τον Χατζατζάρη,
νονό τον Χατζατζάρη.

Χαμογελάνε τα βουνά,
χαμογελάν' οι κήποι,
όλα μου τα 'δωσες εσύ
τίποτα δεν μου λείπει.

Με κυπαρίσσι τ' ουρανού
και με καράβι μοιάζεις,
μα περιστέρι γίνεσαι
κοντά μου σαν κουρνιάζεις.

Παπούς ο μεγ' Αλέξανδρος
με το μακρύ κοντάρι,
τον Καραγκιόζη θείο του,
νονό τον Χατζατζάρη,
νονό τον Χατζατζάρη.