Φαρμακωμένος κι άυπνος,
της μοναξιάς κατάδικος,
μέσα στην απομόνωση,
στου πόνου την απόγνωση.

Έρωτά μου θάνατε,
όποιος σ’ αγγίξει χάνεται,
όποιος σ’ αγγίξει χάνεται,
έρωτά μου θάνατε.

Φαρμακωμένος κι άυπνος,
της ερημιάς κατάδικος,
μέσα στης πίκρας τη φωτιά,
του στεναγμού την αγκαλιά.

Έρωτά μου θάνατε,
όποιος σ’ αγγίξει χάνεται,
όποιος σ’ αγγίξει χάνεται,
έρωτά μου θάνατε.