Με άλλον, καλέ, με άλλον με παντρεύουνε,
με άλλον με παντρεύουνε σε σένα ο νους μου πάει
κι αντί σαν άλλες να χαρώ, το κλάμα θα με φάει.

Της λε, καλέ, της λεμονιάς τα στέφανα,
της λεμονιάς τα στέφανα για μένα είναι απ' αγκάθι
γιατί και τούτα με πονούν ως της καρδιάς τα βάθη.

Οι άλλοι, καλέ, οι άλλοι θα χορεύουνε,
οι άλλοι θα χορεύουνε μα εγώ σαν συλλογιέμαι,
πως χάνω εκείνον π' αγαπώ, πάντα θα τυραννιέμαι.

Με άλλον, καλέ, με άλλον με παντρεύουνε,
με άλλον με παντρεύουνε αγάπη μου, γλυκιά μου,
μα αν άλλος παίρνει το κορμί, συ θα' χεις την καρδιά μου.