Γιατί να παίζουμε κι οι δυο μας με τις λέξεις,
υπάρχουν λόγια σε μια δύσκολη στιγμή,
τον εαυτό σου προσπαθείς να καροϊδέψεις
κι αλλού κοιτάζεις και ζητάς μιαν αφορμή,
για να φύγεις, να φύγεις, να φύγεις,
λες κι αν θέλω μπορώ να σου πω,
να μείνεις, να μείνεις, να μείνεις,
σε συγχωρώ, σε συγχωρώ.

Μα τα λόγια σε κάνουν κομμάτια,
τέτοιες ώρες μιλάνε τα μάτια,
τέτοιες ώρες μιλάνε τα μάτια, ναι, τα μάτια. ( χ2 )

Κρύψου λοιπόν πίσω απ’ το κρύο σου το βλέμμα
και μη λυπάσαι που θα μείνω μοναχή,
είναι γεμάτη η ζωή μας από ψέμμα,
διάλεξε ένα και οι δρόμοι σου ανοιχτοί,
για να φύγεις, να φύγεις, να φύγεις,
λες κι αν θέλω μπορώ να σου πω,
να μείνεις, να μείνεις, να μείνεις,
σε συγχωρώ, σε συγχωρώ.

Μα τα λόγια σε κάνουν κομμάτια,
τέτοιες ώρες μιλάνε τα μάτια,
τέτοιες ώρες μιλάνε τα μάτια, ναι, τα μάτια. ( χ3 )