Πύκνωσαν με σένα οι στιγμές έγιναν σπόροι
και θ' ανθίσει η σπορά πριν γίνουμε κομμάτια

αφού η αγάπη όργωσε την ψυχή

τώρα ούτε οι θύελλες των αισθήσεων
ούτε οι κραδασμοί των εποχών
μπορούν να κόψουν την ανθοφορία

για μένα αρκεί
που ταξιδέψαμε με το σφυγμό του καλπασμού
από την μια κορφή στην άλλη

εικόνες να τρυγάμε από γλυκιά σοδειά
να πατάμε την καρδιά στο πατητήρι
φτάσαμε.