Να ‘ξερα κι απόψε που γυρνάς
έφυγες μα πίσω δεν κοιτάς,
δεν υπάρχει λόγος πια για μας.
Πέρασες την πόρτα έτσι απλά
όλα πια τελειώσαν ξαφνικά
γίναν όλα τόσο βιαστικά.

Αν κοιτάξεις θα με δεις
θα περιμένω ώσπου να ‘ρθεις.

Θα είμαι εδώ
για να μαζεύω τα κομμάτια που σκορπάς
γυάλινη καρδιά κι εσύ τη σπας.
Θα είμαι εδώ
για να υπάρχω, να αναπνέω και να ζω
μόνο για λίγο να σε δω.

Θα είμαι εδώ
να προσποιούμαι πως ακόμα μ’ αγαπάς,
γυάλινη καρδιά κι εσύ τη σπας.
Θα είμαι εδώ
σαν τη σκιά κάτω απ’ το φως σου θα περνώ
μα σαν ξημερώσει από σένα θα χαθώ.

Να ‘ξερα κι απόψε πως περνάς
αν σε κάνει άλλος να γελάς
κι όσα ζήσαμε αν τα ξεχνάς.
Να θυμάσαι πως εγώ
για σένα θα ‘μαι για πάντα εγώ.

Θα είμαι εδώ
να προσποιούμαι πως ακόμα μ’ αγαπάς,
γυάλινη καρδιά κι εσύ τη σπας.
Θα είμαι εδώ
σαν τη σκιά κάτω απ’ το φως σου θα περνώ
μα σαν ξημερώσει από σένα θα χαθώ.