Η δική μου σελήνη στου κορμιού σου τα στέκια γυρίζει
και με μάτια υγρά ψιθυρίζει να γυρίσεις ξανά.
Η δική μου σελήνη των χειλιών σου το χρώμα φοράει
αν σε είδαν τ’ αστέρια ρωτάει μα εσύ πουθενά.

Όσα χρόνια κι αν περάσουνε θα ‘σαι πάντα εδώ
δεν ξεχνιούνται όσα ζήσαμε μ’ έναν χωρισμό.
Όσα χρόνια κι αν περάσουνε θα ‘σαι πάντα εδώ
πόσο φταίω που δεν έμαθες πόσο σ’ αγαπώ.

Η δική μου σελήνη κάθε βράδυ για σένα μου λέει
στ’ όνομά σου ραγίζει και κλαίει που ‘χεις φύγει μακριά.
Η δική μου σελήνη των χειλιών σου το χρώμα φοράει
αν σε είδαν τ’ αστέρια ρωτάει μα εσύ πουθενά.

Όσα χρόνια κι αν περάσουνε θα ‘σαι πάντα εδώ
δεν ξεχνιούνται όσα ζήσαμε μ’ έναν χωρισμό.
Όσα χρόνια κι αν περάσουνε θα ‘σαι πάντα εδώ
πόσο φταίω που δεν έμαθες πόσο σ’ αγαπώ.