Δύο κομμάτια η καρδιά και η ψυχή
τα πήρε ο άνεμος.
Κι ένας παράνομος καημός η ζωή
που πάει μακριά για να βρει την ευτυχία.

Γέμισα πληγές βρε καρδιά μου πες
το λυπημένο σου τραγούδι στο φεγγάρι
μήπως τ’ ακούσει ο θεός και σε σκεφτεί
μήπως τ’ ακούσει ο θεός και δώσει χάρη
βρε καρδιά μου ένα τραγούδι πες.

Από παιδί με έκρυβε η νύχτα
κι η φωτιά, βρισιές μετάλαβα.
Και δεν κατάλαβα που πάω και γιατί
δεν έχει τόπο για μένα η ιστορία.

Γέμισα πληγές βρε καρδιά μου πες
το λυπημένο σου τραγούδι στο φεγγάρι
μήπως τ’ ακούσει ο θεός και σε σκεφτεί
μήπως τ’ ακούσει ο θεός και δώσει χάρη
βρε καρδιά μου ένα τραγούδι πες.