Για αυτή που μ’ άφησε με άδεια την καρδιά
κι έβαλε φίλε μου στα όνειρα φωτιά.
Γι αυτή μη μου μιλάς ξανά,
για αυτή που μ’ άφησε τον πόνο συντροφιά.

Μη μου μιλάς για ‘κείνη που ‘χει φύγει
κι είναι η ζωή μου απ’ το τίποτα πιο λίγη.
Για ‘κείνη φίλε μου, αν μ’ αγαπάς,
μη μου μιλάς, μη μου μιλάς.

Για αυτή που μ’ άφησε κλαρί μες στο βοριά
κι έχω γίνει του εαυτού μου η σκιά.
Γι αυτή μη μου μιλάς ξανά,
για αυτή που μ’ άφησε να ζω στη μοναξιά.

Μη μου μιλάς για ‘κείνη που ‘χει φύγει
κι είναι η ζωή μου απ’ το τίποτα πιο λίγη.
Για ‘κείνη φίλε μου, αν μ’ αγαπάς,
μη μου μιλάς, μη μου μιλάς.