Για μια άρρωστη μανούλα,
που τη ζούσα μόνο εγώ,
επουλήθηκα μια μέρα,
να πληρώσω το γιατρό.

Σαν παλιάτσος με την μάσκα,
δίχως κέφι τραγουδώ,
θέλω μέσα μου να κλάψω,
με πληρώνουν και γελώ.

Όποιος γνώρισε τη φτώχεια
και τη μαύρη συμφορά,
μόνο αυτός θε να με νιώσει,
μόνος αυτός με συμπονά.