Όσο κουνά, όσο κουνά η θάλασσα,
όσο κουνά η θάλασσα κι όσο γυρίζει η σφαίρα
κι όσο πετούνε τα πουλιά, Μαριώ μου, στον αερα.

Μη σου περάσει στο μυαλό, Μαριώ, πως θα σ' αφήσω,
εγώ θα γίνω άντρας σου κι εγώ θα σ' αποκτήσω

Όσο γεννούν, όσο γεννούν οι όρνιθες,
όσο γεννούν οι όρνιθες και τα κοκόρια κράζουν
και τα μωρά στην κούνια τους τη μάνα τους φωνάζουν.

Θα σ' αγαπώ, θα μ' αγαπάς, θα γίνουμε ζευγάρι
και μέσα απ' την αγκάλη μου κανείς δε θα σε πάρει.

Όσο φωνάζει ο κόρακας,
όσο φωνάζει ο κόρακας με τη φωνή την ίδια
και ξεφυτρώνουνε στη γη πατάτες και κρεμμύδια.

Τα πιο γλυκά μου τα φιλιά, Μαριώ μου, θα στα δίνω,
δίχως φιλάκια, Μάρω μου, ποτέ δε θα σ' αφήνω.