"Ζήσε" μου φώναζε η ζωή
κι εγώ δεν ζούσα.
Τα πιο καλά τα χρόνια μου
τα σπαταλούσα.
"Ζήσε" μου φώναζε η ζωή
κι εγώ δεν ζούσα.
Μου `κανες μαύρη την ψυχή
κι εγώ σε συγχωρούσα.

Και τι κατάλαβα και τι κατάλαβα;
Ούτε μια νύχτα το κορμί σου δε μετάλαβα.
Και τι κατάλαβα και τι κατάλαβα;
Ποτάμια δίπλα μου περνούσαν
κι όμως τα χείλη μου διψούσαν
κι όμως τα χείλη μου διψούσαν
για σένανε.

"Ζήσε" μου φώναζε η ζωή
κι εγώ δεν ζούσα.
Μες στην τρελή πορεία σου
σ’ ακολουθούσα.
"Ζήσε" μου φώναζε η ζωή
κι εγώ δεν ζούσα.
Σ’ έχανα πάντα στη στροφή
και σε αναζητούσα.