Ούτε κι εδώ στην ερημιά μου
που μ’ έχεις ρίξει δεν υπάρχει λυτρωμός.
Ίδια η πληγή μες στην καρδιά μου
ίδιος ο πόνος, ίδιος πάντα ο καημός.

Ας ξεχαστώ, ας ξεχαστώ
να μη θυμάμαι την απονιά σου.
Ας ξεχαστώ, ας ξεχαστώ
να μην υπάρχω, ας ξεχαστώ.

Ούτε κι αυτή η μοναξιά μου
παλιά συντρόφισσα καρδιά μου μιλά.
Κάθε στιγμή πληγή βαθειά μου
η θύμηση σου και με καίει σαν φωτιά.

Ας ξεχαστώ, ας ξεχαστώ
να μη θυμάμαι την απονιά σου.
Ας ξεχαστώ, ας ξεχαστώ
να μην υπάρχω, ας ξεχαστώ.