Ήρθες στο σπίτι χωρίς να με ρωτήσεις
μπήκες χωρίς την πόρτα να χτυπήσεις.
Είναι ακατάλληλη η ώρα,
πέρνα να δεις, άλλη έχω τώρα.

Πονάς, δε μπορείς να μην πονάς
ξεχνάς, αυτά που μου ‘κανες ξεχνάς.
Πως η αιτία είσαι εσύ
κι αυτά που βλέπεις και πονάς,
πονάς, δε μπορείς να μην πονάς.

Ήρθες στο σπίτι που ζήσαμε μαζί
μα η καρδιά μου δεν μπορεί να σε δεχτεί.
Είναι ακατάλληλη η ώρα,
πέρνα να δεις, άλλη έχω τώρα.

Πονάς, δε μπορείς να μην πονάς
ξεχνάς, αυτά που μου ‘κανες ξεχνάς.
Πως η αιτία είσαι εσύ
κι αυτά που βλέπεις και πονάς,
πονάς, δε μπορείς να μην πονάς.