Δρόμο - δρόμο και δρομάκι
έφτασα ξανά,
στο μικρό σου το σπιτάκι
στην ανηφοριά.

Μα εσύ γλυκοκοιμάσαι
σ’ άλλη αγκαλιά
και καθόλου δε θυμάσαι
λίγο τα παλιά.

Δρόμο - δρόμο και δρομάκι
έφυγα ξανά,
για το άγνωστο να πάω
για το πουθενά.

Δεν μου φτάνουν χίλια μύρια
βάσανα πικρά,
έκοψες και τα γεφύρια
που ‘χαμε παλιά.

Και μπροστά μου τώρα τρέχει
μαύρος ποταμός,
μα γυρίσματα για όλους
έχει ο καιρός.

Δρόμο - δρόμο και δρομάκι
έφυγα ξανά,
για το άγνωστο να πάω
για το πουθενά.