Λες κι είναι το μυαλό μου ένας δρόμος,
απ’ όλους πιο καλά εσύ τον ξέρεις.
Λες κι είναι το κορμί μου ένας χάρτης
που γνώριμα μαζί του ταξιδεύεις.

Νιώθω σαν να ‘μαι
ένα κομμάτι από πηλό,
παίρνω το σχήμα μου
απ’ τα χέρια σου και ζω.

Παραδίνομαι, παραδίνομαι
και σαν μια πόλη ανοχύρωτη αφήνομαι.
Παραδίνομαι, παραδίνομαι
είσαι ο θεός μου και για σένα στάχτη γίνομαι.

Λες και είναι η ζωή μου μια ταινία
κι εσύ θα καθορίζεις την πλοκή της.
Λες κι είναι η ψυχή μου μια ιστορία
κι εσύ είσαι πάντα τέλος και αρχή της.

Νιώθω σαν να ‘μαι
ένα κομμάτι από πηλό,
παίρνω το σχήμα μου
απ’ τα χέρια σου και ζω.

Παραδίνομαι, παραδίνομαι
και σαν μια πόλη ανοχύρωτη αφήνομαι.
Παραδίνομαι, παραδίνομαι
είσαι ο θεός μου και για σένα στάχτη γίνομαι.