Με γέλασε η άνοιξη
και πάγωσαν τα χείλη,
με πρόδωσαν οι φίλοι,
με πρόδωσες κι εσύ.

Παράπονο μου οι πασχαλιές
που ανθίζουν κάθε Απρίλη,
μα τα δικά μου όνειρα
δεν άνθισαν ποτέ.

Τα όνειρα μου μοιάζουν
πουλιά που παν για το νοτιά,
μα ο δρόμος που τραβάμε
δε βγάζει πουθενά.

Παράπονο μου οι πασχαλιές
που ανθίζουν κάθε Απρίλη,
μα τα δικά μου όνειρα
δεν άνθισαν ποτέ.